Interim-management is een professie

Interim-management is een professie

© J.C.Harry van Ingen

Interim-management is een professie die in de midden jaren ‘70 in Nederland geïntroduceerd werd. Omdat er destijds een stagnatie in de economische groei was, moest er als gevolg van dreigende faillissementen op het hoogste niveau worden ingegrepen. Een aantal topmensen in het bedrijfsleven heeft toen op korte termijn orde op zaken gesteld omdat het zittende management de problemen niet kon oplossen. In de jaren daarna is de professie ook naar andere managementniveaus doorgedrongen. Was het eerst helpen met overleven, nu is het ook ondersteuning bij andere bedrijfsprocessen geworden. Er hangen veel mythen rondom het fenomeen interim-management. Het heeft soms het imago van snelle jongens in dure pakken of dure jongens in snelle pakken. Interim-management wordt als containerbegrip gemakkelijk gebezigd, waardoor het zijn waarde als professie zou kunnen verliezen alsof het “slechts” het uitvoeren van een tijdelijke klus is. Maar het is “topsport” en een professie, die integer en volgens een gedragscode moet worden uitgevoerd.

In deze tijd zijn er steeds meer managers, die hun functie verliezen, en directeuren, die voor hun daadwerkelijke pensionering stoppen. Zij gaan dan veelal op zoek naar een nieuwe functie of activiteit. Dan komt vanzelfsprekend alras het idee naar boven om zich aan te gaan bieden als interimmer om zodoende, zo vaak er wordt gezegd. gemakkelijker aan de slag te kunnen komen. Niets is minder waar. Er moet met het interimmanagement serieus worden omgegaan en er is zeker het een en ander voor nodig. In elk geval een reputatie en een trackrecord. Doorgaans moet een interimmer zich als startend ondernemer opstellen die zodoende zijn eerste opdracht en vervolgopdrachten probeert te verwerven. Daarvoor is een goede voorbereiding noodzakelijk, marktonderzoek, de bepaling van het eigen specifieke aanbod en de organisatorische situatie waarin de beste resultaten worden bereikt. Het betekent dat de interim-manager ook in staat moet zijn om zichzelf te “verkopen”. De organisatorische vraagstukken voor het interim-management zijn talrijk: crisis, verandering, kwaliteitsverbetering, implementatie van innovaties, fusie, liquidatie, overname, privatisering, overbrugging bij ziekte, et cetera. Daarbij zal de interimmer eerst als adviseur de situatie moeten analyseren en daarna richting aan zijn inzet moeten geven. Een bijzondere vorm van interim-management is de inbreng van specifieke deskundigheid in een bepaald vakgebied. Het is essentieel om de eigen stijl en aanpak te kennen en ook goed te weten bij welke bedrijfssituatie en cultuur deze het beste passen. Dit vergt veel zelfkennis, maar ook nog een beeld van de markt waar deze opdrachten worden vergeven. Maar de interim-manager in spe is natuurlijk niet de enige die met dat idee rondloopt. Dus wanneer u interimmanager wilt worden, moet u er echt wel iets aan doen want het aantal “collega’s” zal de komende jaren alleen maar toenemen. Een gedegen zelf- en marktonderzoek en stevig netwerken zijn de eerste vereisten. Het meest aantrekkelijke is de situatie wanneer een interimmer zich kan aansluiten bij bestaande interimbureaus. Deze organisaties zullen, afhankelijk van de opdrachten uit de markt, hun eigen interimmers het eerst aanbieden aan de (potentiële) opdrachtgevers. Maar die aansluiting gaat niet altijd even gemakkelijk. De snelste manier om zich bij een interim-bureau te kunnen voegen is door eigen opdrachten mee te nemen. Maar dan geldt nog altijd, dat de interimmer moet passen binnen de filosofie van het bureau en ook de nodige kwaliteiten in huis moet hebben. Een ander voordeel van het aansluiten bij een bureau is de mogelijkheid van het volgen van opleidingen, het uitwisselen van kennis en ervaringen, een intervisie met collega´s en een schaduwmanagement, waardoor teruggevallen kan worden op expertise van de achterban. Er zijn veel eisen waaraan een interim-manager moet voldoen: onder druk kunnen werken, snel van begrip zijn, zich snel in een nieuwe situatie kunnen aanpassen, goed met mensen kunnen omgaan, anderen kunnen overtuigen van het eigen standpunt, over zaken heen kunnen kijken en voortdurend kunnen schakelen tussen voldoende afstand en concrete betrokkenheid. De interimmer moet, samengevat, planmatig, gedreven, ondernemend, slagvaardig, resultaat- en oplossingsgericht, communicatief duidelijk in woord en geschrift, innovatief, creatief en alert zijn. Resumerend: een interimmer moet zich onderscheiden, bovengemiddeld zijn en excelleren door de inbreng van nieuwe creatieve inzichten en een frisse blik en aanpak.

Voor een toekomstig interim-manager is er veel werk aan de winkel. Dat zal zeker resultaat opleveren wanneer men gestaag, gedegen en met overtuiging naar het doel toewerkt.

Eigenlijk zou elke manager zich moeten opstellen als een interim-manager met name door zich bewust te worden van zijn eigen stijl en onderscheidingsvermogen. Dat kan het eigen functioneren alleen maar ten goede komen.

KIJK op het noorden, november 2006, 323, pagina 61